Er
zijn twee soorten volgelingen op het genoemde
negenvoudige pad: 1) zij die het op de moeilijke
manier doen, de weg van toegewijde navolging
(bhakthi), en 2) zij die voor de veilige en
gemakkelijke weg kiezen, de weg van overgave
(prapatthi). De eerste manier kan worden
vergeleken met het gedrag van een apejong
(markatakisora), en de tweede manier met het
gedrag van het jong van een kat
(marjalakisora).
Toewijding
moet ononderbroken zijn, zoals olie die van het ene
vat in een ander stroomt. Hoewel de twee soorten
toewijding fundamenteel gelijk zijn, worden ze op
verschillende manieren in praktijk gebracht. Zonder
liefde (prema) kan er in deze wereld niets
worden bereikt. Alleen door liefde kan gehechtheid
omgevormd worden tot het verlangen te beschermen en te
bewaken. In beide soorten gedragingen speelt dezelfde
liefde, maar in de praktische uitwerking zijn er
verschillen. De weg van het apejong (markatakisora
marga) vereist dat het kind voor zijn bescherming
vertrouwt op zijn eigen eigen kracht: waarheen de
moeder ook springt, het kind moet zichzelf stevig
vastklampen aan moeders buik en die greep niet laten
verslappen, ook al wordt het welhaast uiteengereten.
Zo moet ook de toegewijde de proef in de handen van de
Heer doorstaan, zich altijd en onder alle
omstandigheden vastklampen aan de naam van de Heer,
onvermoeibaar en zonder een spoor van onwilligheid of
afkeer, en hij moet verdragen dat de wereld hem
belachelijk maakt en kritiseert, en gevoelens van
schaamte en nederlaag moet hij overwinnen. Het
schoolvoorbeeld van dit type toewijding is die
grootste onder de toegewijden, Prahlâda.
[Picture: SB, Canto 7-8-1; zie ook:
Vahini-Bhagavatam
Links en
PV-19].
De weg van de totale
overgave (prapatthi marga) is anders. Op die
weg worden alle gedachten en verlangens opgedragen aan
de Heer (de sarvabhara samarpitha-houding).
Zoals het jonge katje eenvoudig op zijn plaats blijft
liggen miauwen en alles overlaat aan de moederkat, zo
moet de toegewijde volledig op God vertrouwen. De
moederkat neemt het jong tussen de tanden en brengt
het naar hoger gelegen plekjes, of verplaatst het
veilig, zelfs via heel nauwe gangetjes. Zo moet ook de
toegewijde alles aan God overlaten en zich geheel aan
zijn wil overlaten. Het voorbeeld voor deze weg is
Lakshmana [zie ook: RRV].
Lakshmana verzorgt de voeten van Rama in het Dandaka
woud.
De discipline van de
overgave is superieur aan die van de navolging.
Kenmerkend ervoor is de totale overgave, in alle
opzichten. Om Sri Rama te dienen deed Lakshmana
afstand van alles wat hem daarbij in de weg stond,
zoals bezittingen, vrouw, moeder, huis, en zelfs slaap
en voedsel, en dan niet voor een dag of een maand of
een jaar, maar gedurende veertien lange jaren. Sri
Rama was alles voor hem, zijn enige en totale vreugde,
die hem alles zou geven, wist hij, wat hij nodig had,
en hij voelde dat het zijn levensdoel was Sri Rama te
volgen en te dienen en zijn wil aan hem over te geven.
Wanneer men dus al zijn lasten aan God overgeeft en
Hem altijd en in alles volgt, zal Hij zonder enige
twijfel in alles voorzien. Zo gaat het toe in de
liefde die totale overgave betekent.
